Το γατάκι που μιλά

 Από μικρή μου άρεσαν πάρα πολύ τα γατάκια .Πάντα ήθελα να έχω ένα και κάθε μέρα έλεγα στην μητέρα μου να μου αγοράσει αλλά εκείνη μου έλεγε ότι τα ζώα χρειάζονται πολύ φροντίδα και προσοχή! Ώσπου μια μέρα μου είπε:

 -Μαρία, σε μία εβδομάδα είναι τα γενέθλιά σου. Τι δώρο θα ήθελες; Δίχως να σκεφτώ απάντησα:

- Ένα γατάκι!!

-Μαρία είσαι σίγουρη γι’αυτό;

-Μαμά, στο ζητάω απ’ όταν ήμουν έξι χρονών και με ρωτάς αν είμαι σίγουρη;

 -Εντάξει ,εντάξει! Τότε σου υπόσχομαι ότι αύριο θα πάμε να το αγοράσουμε.

-Μαμά σ’ ευχαριστώ! Είσαι η καλύτερη!

  Την επόμενη μέρα γύρισα σπίτι με ένα μικρό κανελί και άσπρο γατάκι με μαύρα μάτια .Ήταν το καλύτερο δώρο που μου είχαν κάνει ποτέ . Ήμουν στο δωμάτιό μου και χάιδευα το γατάκι μου ,ώσπου άκουσα μια μικρή φωνούλα να μου λέει:

 -Σ ’ευχαριστώ που με αγόρασες!

-Μα ποιος είναι; Ποιος μου μιλάει;

 -Αν δεν ήσουν εσύ θα ήμουν ακόμα στο μαγαζί. Απορημένη κοίταξα το γατάκι και το είδα να μου μιλάει .

- Μα… εσύ μιλάς!

-Ακριβώς.

 -Μα τα ζώα δεν μιλούν!

-Τα ζώα ξέρουν και μιλούν το καθένα με τον τρόπο του. Άλλες γάτες μόνο νιαουρίζουν, αλλά υπάρχουν και ξεχωριστές σαν και μένα.

 -Δηλαδή υπάρχουν κι άλλες γάτες που μιλούν;

 -Όχι μόνο γάτες, αλλά και σκύλοι, κουνέλια ,πουλιά.

 -Όλα αυτά είναι σαν παραμύθι .Δυσκολεύομαι να το πιστέψω αλλά αφού εσύ μιλάς, τότε γιατί να είναι ψέματα;

-Χαίρομαι πολύ που με πιστεύεις.

- Μα και βεβαία! Άλλωστε γι’ αυτό είναι οι φίλοι! Και λέγοντας αυτά τα λόγια έσφιξα το γατάκι στην αγκαλιά μου

-Είσαι το πιο καλό γατάκι ,το ξέρεις;

-Δεν ξέρω αν είμαι το πιο καλό αλλά σίγουρα είμαι το πιο τυχερό!

-Γιατί;

-Γιατί έχω εσένα φίλη μου!

-Δεν είσαι τότε μόνο εσύ τυχερό!

-Τι εννοείς;

 -Να ,όταν ήρθα στο μαγαζί για να πάρω ένα ζωάκι πήγα πρώτα εκεί που είχε τις γάτες. Ήταν όλες πολύ όμορφες αλλά σαν κάτι να με έλκυε να πάω στο τελευταίο κλουβί εκεί ήσουν εσύ. Κατευθείαν ζήτησα να αγοράσω εσένα!

-Μαρία σ’ ευχαριστώ! Κάνεις δεν θα με έπαιρνε. Αν δεν ήσουν εσύ που με αγόρασες θα περνούσαν πολλές μέρες μέχρι να με προσέξουν.

 -Μα γιατί;

-Γιατί ποτέ κανείς δεν φτάνει μέχρι το τέλος του διαδρόμου! Διαλέγουν πάντα μεγαλύτερες και καλύτερες γάτες από εμένα.

 -Δεν πειράζει. Τώρα που σε πήρα εγώ δεν θα σε αφήσω ποτέ και πάντα θα σε προσέχω!

Το γατάκι νιαούρισε και τρύπωσε μέσα στην ζακέτα μου.

 -Σ’ αγαπώ ,μου είπε ψιθυριστά!

-Κι εγώ σ’ αγαπώ γλυκούλι μου! του απάντησα.

  Αυτή τη συνομιλία μου με το γατάκι δεν θα την ξεχάσω ποτέ, θα είναι χαραγμένη στη μνήμη μου για πάντα!!!

Μαρία Αρβανιτάκη

ΣΤ΄ τάξη.