Ιούλιος

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

Ο έβδομος μήνας του Γρηγοριανού Ημερολογίου, με διάρκεια 31 ημερών.

Πήρε το όνομά του από τον Ιούλιο Καίσαρα, δημιουργό του Ιουλιανού Ημερολογίου.

Αρχικά ήταν ο πέμπτος μήνας του Ρωμαϊκού Ημερολογίου και ονομαζόταν Quintilis (Πέμπτος).

Ιούλιος ονομάσθηκε με πρόταση του Μάρκου Αντωνίου, που αποδέχθηκε η Ρωμαϊκή Σύγκλητος μετά τη δολοφονία του Ιουλίου Καίσαρα.

Στην Αρχαία Ρώμη γιορτάζονταν:

·         Οι Nonae Caprotinae, προς τιμή της Ήρας, με γιορτές που συμμετείχαν μόνο γυναίκες (οι Ρωμαίες πατρίκιες με τις σκλάβες τους).

Στην Αρχαία Αθήνα ο Ιούλιος αντιστοιχούσε με τo δεύτερο δεκαπενθήμερο του μήνα Σκιροφοριώνα και το πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα Εκατομβαιώνα.

Ο Σκιροφοριών ήταν ο τελευταίος μήνας του έτους και ο Εκατομβαιών ο πρώτος.

 Στο διάστημα αυτό στην Αθήνα γιορτάζονταν τα:

·         Αρρηφόρια ή Αρρητοφόρια, προς τιμή της θεάς Αθηνάς. Συμμετείχαν κορίτσια από 7 έως 11 χρονών από καλές οικογένειας της Αθήνας.

·         Διισωτήρεια στον Πειραιά, προς τιμή του Διός Σωτήρος και της Αθηνάς Σώτειρας, με ταυροθυσίες και λεμβοδρομίες.

·         Διισωτήρεια στην Αθήνα, την τελευταία μέρα του έτους (χονδρικά 14 Ιουλίου), με προσφορά θυσίας στον Δία και παρουσίαση των νέων αρχόντων που είχαν προκύψει κατόπιν κληρώσεως από τους Αθηναίους πολίτες και θα αναλάμβαναν την εξουσία από την επομένη.

·         Εκατόμβαια, προς τιμή του Απόλλωνα, όπου θυσιάζονταν «εκατόμβες» ζώων.

·         Ηράκλεια, προς τιμή του Ηρακλή, με αγώνες στην πεδιάδα του Μαραθώνα.

·         Κρόνια, προς τιμή του Κρόνου και της Ρέας.

Στην αγροτική Ελλάδα ο Ιούλιος ονομάζεται:

·         Αλωνάρης, Αλωνιστής, Αλωνητής, Αλωνητής, Αλωνιάτης και Αλωνεύτης, διότι την εποχή αυτή γίνεται το αλώνισμα των δημητριακών.

·         Στη Ρόδο τον ονομάζουν και Φουσκομηνά ή Χασκομηνά, επειδή αρχίζουν φουσκώνουν ή να χάσκουν τα σύκα, δηλαδή να ωριμάζουν και να ανοίγουν.

·         Στη Νάξο και τη Χίο ο Ιούλιος αναφέρεται και ως Γυαλιστής, επειδή ωριμάζουν τα σταφύλια και γυαλίζει η ρώγα τους.

·         Δευτερόλης ή Δευτερογιούλης, επειδή είναι ο δεύτερος μήνας του καλοκαιριού.

·         Αηλιάς ή Αηλιάτης, λόγω της γιορτής του Προφήτη Ηλία στις 20 Ιουλίου.

Μεγάλες θρησκευτικές γιορτές του μήνα:

·         Αγίων Αναργύρων, Κοσμά και Δαμιανού, γιατροί που εξασκούσαν το επάγγελμά τους αφιλοκερδώς (1 Ιουλίου)

·         Αγίας Κυριακής (7 Ιουλίου), προστάτρια ανθρώπων και ζώων από ασθένειες.

·         Αγίας Μαρίνας (17 Ιουλίου)

·         Προφήτη Ηλία (20 Ιουλίου)

·         Αγίας Παρασκευής (26 Ιουλίου), προστάτιδα των ματιών και των οπτικών.

·         Αγίου Παντελεήμονος (27 Ιουλίου), γιατρός που θεράπευε αφιλοκερδώς.

Παροιμίες

• Αλωνάρη με τ' αλώνια και με τα χρυσά πεπόνια.
• Από τ' Αϊ-Λιος ο καιρός γυρίζει αλλιώς.
• Ο Αϊ- Λιας κόβει σταφύλια και η Αγία Μαρίνα σύκα.
• Ο Θεριστής θερίζει, ο Αλωνάρης αλωνίζει κι ο Αύγουστος ξεχωρίζει.
• Που μοχθεί το χειμώνα, χαίρεται τον Αλωνάρη.
• Πρωτόλη (Ιούνιε), Δευτερόλη (Ιούλιε) μου, φτωχολογιάς ελπίδα.
• Τ' Αλωναριού τα κάματα (δυνατή ζέστη), τ' Αυγούστου τα λιοβόρια (ζεστός δυνατός ανατολικός άνεμος).

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/500/183#ixzz35RowCrVn

Εκδρομή στο Τολό και το Ναύπλιο

8 Ιουνίου 2014

Εκδρομή της Στ΄τάξης του σχολείου μας στο 

Τολό-Ναύπλιο με τη λήξη της σχολικής χρονιάς.

Όλη η καλή παρέα μια ομάδα!!!

Σας ευχόμαστε καλό καλοκαίρι!!!

ΙΟΥΝΙΟΣ

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

Ο έκτος μήνας του Γρηγοριανού (Νέου) Ημερολογίου, με διάρκεια 30 ημέρες.

Αρχικά, ο Junius ήταν ο τέταρτος μήνας του δεκάμηνου Ρωμαϊκού ημερολογίου και πήρε το όνομά του, κατά την επικρατέστερη εκδοχή, από τη θεά Γιούνο (Juno, Ήρα), σύζυγο του Γιούπιτερ (Jupiter, Ζευς) και προστάτιδα του οίκου και του γάμου, στον οποίο είναι αφιερωμένος ο μήνας.

Κατά μία άλλη εκδοχή, ο Ιούνιος πήρε το όνομά του από τον Λεύκιο Ιούνιο Βρούτο, τον πρώτο Ύπατο που θεμελίωσε τη Δημοκρατία στη Ρώμη, τον 5ο αιώνα π.Χ.

Με την αναμόρφωση του Ρωμαϊκού Ημερολογίου από τον Νουμά Πομπίλιο έλαβε την έκτη θέση στο δωδεκάμηνο, πλέον, Ρωμαϊκό Ημερολόγιο, θέση που διατηρεί μέχρι σήμερα.

Στο αρχαίο Αττικό ημερολόγιο ο Ιούνιος αντιστοιχούσε με το δεύτερο δεκαπενθήμερο του μήνα Θαργηλιώνα και το πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα Σκυροφοριώνα.

Στο διάστημα αυτό στην Αθήνα γιορτάζονταν τα:

· Βενδίδεια, προς τιμή της θρακικής θεότητας Βενδίδας (Αρτέμιδας), από τους εμπόρους μέτοικους από τη Θράκη, που κατοικούσαν στον Πειραιά.

· Το επίκεντρο των εκδηλώσεων ήταν στον Λόφο της Μουνιχίας (σημερινή Καστέλα) και αυτό που εντυπωσίαζε τους Αθηναίους ήταν η έφιππη λαμπαδηδρομία και η ολονύκτια διασκέδαση των συμμετεχόντων. Η γιορτή των Βενδιδείων αποτελεί το εναρκτήριο θέμα της «Πολιτείας» του Πλάτωνος.

· Καλλυντήρια και Πλυντήρια, γιορτές που σχετίζονταν με τον καθαρισμό του ναού της θεάς Αθηνάς.

· Σκιροφόρια, γυναικεία γιορτή προς τιμή της Δήμητρας και της Περσεφόνης.

· Διιπόλια ή Διπολίεια, εορτή αφιερωμένη στον Δία με θυσία βοδιού.

Στη νεώτερη Ελλάδα, ο Ιούνιος έχει πολλές λαϊκές ονομασίες:

· Θεριστής, λόγω του ότι είναι ο κατεξοχήν μήνας του θερισμού των δημητριακών.

· Αλυθτσατσής, Ρινιαστής, Ορνιαστής και Απαρνιαστής, ονομασίες που προέρχονται από την τεχνητή γονιμοποίηση των ήμερων σύκων, με καρπούς αγριοσυκιάς.

· Κερασάρης και Κερασινός, λόγω της ωρίμανσης των κερασιών.

· Τζιτζικάρης, λόγω της δυναμικής παρουσίας των τζιτζικιών.

Στις 21 Ιουνίου έχουμε το θερινό ηλιοστάσιο με τη μεγαλύτερη μέρα του χρόνου για το Βόρειο Ημισφαίριο, που πρακτικά σημαίνει την έναρξη του καλοκαιριού.

Μεγάλες θρησκευτικές γιορτές του μήνα:

· Πεντηκοστή (πενήντα ημέρες μετά το Πάσχα):

Η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους Αποστόλους, που συνέβη την πεντηκοστή ημέρα από την Ανάσταση του Ιησού Χριστού.

· Αγίου Πνεύματος (επομένη της Πεντηκοστής), του τρίτου προσώπου της Αγίας Τριάδας (Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα).

· Αποστόλων Βαρθολομαίου και Βαρνάβα (11 Ιουνίου), τιμάται από τους αγρότες για να μην πέσει χαλάζι.

· Αγίου Ονουφρίου (12 Ιουνίου), πιστεύεται ότι «ρουφά» τα στάχυα, όποιου αγρότη δεν τον τιμήσει.

· Προφήτη Ελισσαίου (14 Ιουνίου), που προφυλάσσει από τη λύσσα.

· Αγίων Πάντων (την πρώτη Κυριακή μετά την Πεντηκοστή)

· Γενέθλιον του Ιωάννου του Προδρόμου (24 Ιουνίου)

με πυρολατρικά και μαντικά έθιμα την παραμονή της γιορτής.

· Πέτρου και Παύλου (29 Ιουνίου)

· 12 Αποστόλων (30 Ιουνίου)

Έθιμα

«Κλειδώνουμε τον κλήδονα με τ' Αγιαννιού τη χάρη,

κι όποια 'χει καλό ριζικό να δώσει να τον πάρει»

Η 24η Ιουνίου είναι από τις μεγαλύτερες καλοκαιρινές γιορτές της ελληνικής παράδοσης, αφού η γιορτή του Αϊ Γιάννη του Κλήδονα (ή Ριγανά, ή Ριζικάρη) συνοδεύεται από το παραδοσιακό έθιμο με το πέρασμα πάνω από τις φωτιές.

Το προσωνύμιο «Κλήδονας» προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «κλήδων» που σημαίνει προγνωστικός ήχος και χρησιμοποιούνταν για να περιγράψει τον συνδυασμό των τυχαίων και ασυνάρτητων λέξεων κατά τη διάρκεια μαντικής τελετής.

Ουσιαστικά ο «Kλήδονας» σχετίζεται με μια λαϊκή μαντική διαδικασία, η οποία λέγεται ότι αποκαλύπτει στις άγαμες κοπέλες την ταυτότητα του μελλοντικού τους συζύγου.

Σύμφωνα με το έθιμο, την παραμονή του Αϊ-Γιαννιού, οι ανύπαντρες κοπέλες μαζεύονται σε ένα από τα σπίτια του χωριού και μία από αυτές πηγαίνει στο πηγάδι να φέρει το «αμίλητο νερό» και στη διαδρομή μέχρι το σπίτι δεν πρέπει να μιλήσει σε κανέναν.

Στο σπίτι το νερό μπαίνει σε πήλινο δοχείο, στο οποίο η κάθε κοπέλα ρίχνει ένα προσωπικό της αντικείμενο, τα λεγόμενα ριζικάρια και στη συνέχεια σκεπάζουν το δοχείο με κόκκινο ύφασμα και το δένουν ενώ παράλληλα προσεύχονται στον Αϊ Γιάννη και τοποθετούν το δοχείο σε ανοιχτό χώρο, όπου μένει όλη νύχτα. Την ίδια εκείνη νύχτα λέγεται ότι τα κορίτσια θα δουν στα όνειρά τους το μελλοντικό τους σύζυγο.

Παράλληλα, την παραμονή της γιορτής του Αϊ Γιάννη Ιωάννη, αναβιώνει και το γνωστό έθιμο με τις φωτιές:

Στη πλατεία του χωριού στήνεται μια μεγάλη φωτιά πάνω από την οποία πηδάνε όλοι οι κάτοικοι του χωριού.

Σύμφωνα με την παράδοση, η φωτιά, επιφέρει την κάθαρση και οι άνθρωποι απαλλάσσονται από το κακό

Ο Άι-Γιάννης λέγεται και Ριζικάρης, αφού η παράδοση λέει ότι φέρνει τύχη και γι' αυτό έπρεπε από την παραμονή οι κάτοικοι του χωριου να έχουν τακτοποιήσει όλες τις οικιακές δουλειές τους.

Επίσης ο Αϊ Γιάννης αποκαλείται και Ριγανάς, επειδή την ημέρα αυτή έβγαιναν και μάζευαν ρίγανη, η οποία έπρεπε να συλλεχθεί πρωί πρωί, πριν από την ανατολή του ηλίου, αφού πίστευαν, ότι έτσι είχε μαγική δύναμη.

Παροιμίες-Αινίγματα

Πηγές: : http://www.sansimera.gr/articles/500/182#ixzz33Mrf7DcE

             Οι φωτιές του Αϊ Γιάννη του Κλήδονα: Tο δημοφιλέστερο έθιμο του καλοκαιριού    

 Ειδήσεις και νέα με άποψη

                  http://www.iefimerida.gr/node/111891#ixzz33MuCIRL4

Γεωμετρικά Στερεά

Κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο, μπορείς να παρακολουθήσεις ένα ωραίο video για τα στερεά σώματα.

http://paragoges.pi.ac.cy/?video=155

Ώρα για παιχνίδι

Και μια διαδραστική παρουσίαση των στερεών

«Στείλε Όλους τους Φίλους μου Σχολείο!»

Παγκόσμια Εβδομάδα Δράσης για την Εκπαίδευση 2014

«Στείλε Όλους τους Φίλους μου Σχολείο!»

4-10 Μαΐου 2014

«Tα Άτομα με Αναπηρία δεν αποκλείονται από το γενικό εκπαιδευτικό σύστημα λόγω της αναπηρίας, και τα παιδιά με αναπηρία δεν αποκλείονται από τη δωρεάν και υποχρεωτική πρωτοβάθμια εκπαίδευση, ή τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, λόγω της αναπηρίας,

Τα Άτομα με Αναπηρία μπορούν να έχουν πρόσβαση σε μια ενταξιακή, ποιοτική και δωρεάν πρωτοβάθμια εκπαίδευση και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, σε ίση βάση με τους άλλους, στις κοινότητες στις οποίες ζουν»

(Απόσπασμα από τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, 2008)

Και η πραγματικότητα;

→    Από τα 57 εκατομμύρια παιδιά που βρίσκονται εκτός Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης παγκοσμίως υπολογίζεται ότι το 1/3 είναι παιδιά που έχουν κάποια αναπηρία.

→    Υπολογίζεται ότι 27 εκατομμύρια παιδιά που ζουν κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες δεν έχουν πάει ποτέ σχολείο, ούτε γνωρίζουν ότι θα μπορούσαν, λόγω της αναπηρίας τους.

→    Στα ελληνικά σχολεία υπάρχουν σοβαρά ζητήματα που σχετίζονται με την Ειδική Αγωγή και τελικά έχουν μεγάλη επίπτωση στην ποιότητα της εκπαίδευσης που δικαιούνται να λαμβάνουν και μπορεί να οδηγούν σε αποκλεισμό τους.

Από τις 4 έως τις 10 Μαΐου ζητάμε Όλοι οι φίλοι μας να πάνε σχολείο!

Παράλληλα με την εκστρατεία εκπονείται από την ActionAid και έρευνα πεδίου σχετικά με την Ειδική Αγωγή στην Ελλάδα.  Την έρευνα έχει αναλάβει η κα Πελαγία Παπανικολάου, Υποψήφια Δρ. Εγκληματολογίας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.  Στα τέλη του ακαδημαϊκού έτους στοχεύουμε να πραγματοποιήσουμε συναντήσεις με ιθύνοντες φορείς και να τους ζητήσουμε να αναλάβουν άμεση δράση.

Οι μαθητές της Δ’ δημοτικού του 19ου Δ.Σ Αιγάλεω έλαβαν μέρος στη δράση αυτή αφενός με χρήση της αγγλικής γλώσσας, αφετέρου ενημερώθηκαν για προβλήματα του κόσμου μας και ευαισθητοποιήθηκαν για προβλήματα που αντιμετωπίζουν συνομήλικά τους παιδιά. 

Σχετικά με την δράση αυτή ενημερώθηκε και η σχολική σύμβουλος καθηγητών αγγλικής της Γ’ Αθηνών, στην οποία και θα στείλει το τελικό υλικό για να αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της στον τομέα δραστηριοτήτων εκπαιδευτικών.

Ο παρακάτω σύνδεσμος είναι ένα βίντεο-σύντομη εισαγωγή στο πρόβλημα “Education and Disability”: http://youtu.be/L6uHCPRUOXg

Τα παρακάτω άρθρα αγγίζουν το πρόβλημα μέσα στο ελληνικό εκπαιδευτικό πλαίσιο:

1.    http://www.skai.gr/news/opinions/article/251479/i-eidiki-agogi-stin-ellada-enas-meteoros-vimatismos/

2.    http://www.newsbeast.gr/world/arthro/538454/ta-paidia-me-anapiries-ta-pio-eualota-pagosmios/

Η καθηγήτρια αγγλικής γλώσσας,

Ευδοκία Ρόκα

Δείτε τι έφτιαξαν οι μαθητές και οι μαθήτριες της Δ΄τάξης του σχολείου μας

ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

 Την Κυριακή 11 Μαΐου, που γιορτάζουν όλες οι μανούλες του κόσμου, είναι η κατάλληλη ευκαιρία με ένα γλυκό λόγο, ένα θερμό φιλί, ένα μπουκέτο λουλούδια, ένα μικρό δωράκι, να της πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ και να της ευχηθούμε:

 «ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ »

Στην αρχαία Ελλάδα, μια γιορτή ανοιξιάτικη ήταν αφιερωμένη στη Θεά Γαία (Μητέρα Γη), μητέρα των θεών και των ανθρώπων.

Αυτή ήταν και η πρώτη μορφή εορτασμού της Μητέρας.

Τη γιορτή αυτή διαδέχθηκε η γιορτή η αφιερωμένη στην κόρη της Γαίας, τη Ρέα. Η Ρέα ήταν η σύζυγος του Κρόνου και η Μητέρα του Δία και όλων των Θεών της αρχαίας Ελλάδας.

Στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, συναντάμε τη Γιορτή της Μητέρας ως γιορτή αφιερωμένη στη Θεά Κυβέλη, που γινόταν κάθε Μάρτιο.

Στη συνέχεια, φτάνουμε στην Αγγλία του 15ου-16ου αι. μ.Χ., όπου γιορταζόταν η “Mothering Sunday”, δηλ. η “Κυριακή της Μητέρας”, την 4η Κυριακή της Σαρακοστής, και ήταν αφιερωμένη στις μητέρες. Εκείνη τη μέρα όλοι οι υπηρέτες έπαιρναν από τα αφεντικά τους μία μέρα άδεια, για να επισκεφτούν τα σπίτια τους και να περάσουν την μέρα τους μαζί με τις μητέρες τους.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, στις αρχές του 20ού αιώνα, η δασκάλα Άννα Τζάρβις (Anna Jarvis) από τη Φιλαδέλφεια, αγωνίστηκε για την καθιέρωση της Γιορτής της Μητέρας, τη 2η Κυριακή του Μαΐου. Ήθελε να τιμήσει τη μητέρα της που αγωνίστηκε για τη συμφιλίωση Νοτίων και Βορείων Αμερικανών μετά τη λήξη του Αμερικανικού Εμφυλίου πολέμου το 1864. 

Οι αγώνες της Άννας Τζάρβις δικαιώθηκαν το 1914, όταν το Κογκρέσο όρισε την επίσημη εθνική Γιορτή της Μητέρας τη γιορτή αυτή.

Στην Ελλάδα, γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Γιορτή της Μητέρας στις 2 Φεβρουαρίου του 1929, για να συνδυαστεί η Γιορτή αυτή με τη χριστιανική γιορτή της Υπαπαντής.

Τελικά, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, η 

γιορτή μεταφέρθηκε από τις 2 Φεβρουαρίου στη 2η

 Κυριακή του Μαΐου.

Πηγή: https://pappanna.wordpress.com

       

Η μητέρα στην Τέχνη

ΜΑΪΟΣ

Ο Μάιος μας έφτασε, εμπρός βήμα ταχύ...

Ο Μάιος είναι ο πέμπτος μήνας του ημερολογίου, 

διάρκειας 31 ημερών. Αρχικά ήταν ο τρίτος μήνας του 

δεκάμηνου Ρωμαϊκού ημερολογίου (Majus) και πήρε 

το όνομά του, κατά την επικρατέστερη εκδοχή, από 

τη θεότητα Μαία (λατινικά Μάγια), μητέρα του θεού 

Ερμή. 

Σύμφωνα με άλλες εκδοχές, η ονομασία Μάιος προέρχεται:

    Από τη λατινική λέξη μάγιορ, που είναι ο συγκριτικός βαθμός του επιθέτου μάγκνους = μεγάλος. (Πλούταρχος)

   Από τη λατινική λέξη μαγιέστας = μεγαλειότητα. (Οβίδιος)

  Από τους «μαγιόρες», τους ενδόξους προγόνους των Ρωμαίων, στους οποίους ήταν αφιερωμένος.

Στην Αρχαία Ρώμη τον μήνα Μάιο γιορτάζονταν:

   Τα Φλοράλια (Floralia), τα ρωμαϊκά Ανθεστήρια, προς τιμή της Flora, θεάς της βλάστησης και της άνοιξης.

   Τα Λεμούρια (Μειλίχια), για τον εξευμενισμό των νεκρών.

   Την Πρωτομαγιά οι Ρωμαίοι τιμούσαν την Αγαθή Θεά (Bona Dea), με πανηγύρια, στα οποία συμμετείχαν μόνο γυναίκες.

Στην αρχαία Αθήνα γιορτάζονταν τα:

•   Ολυμπιεία, προς τιμή του Δία, με ιππικά αγωνίσματα, θυσίες και γεύματα στην περιοχή του Ιλισσού.
•   Μουνίχια, προς τιμή της θεάς Αρτέμιδας, στη χερσόνησο της Μουνιχίας (σημερινή Καστέλα), με κυρίως συμμετέχοντες τους εφήβους.
•   Θαργήλια, προς τιμή του Απόλλωνα, αφιερωμένη στον εξαγνισμό της πόλης από τα μιάσματα, που εξασφαλιζόταν μέσω των λεγόμενων "καθαρμάτων". Τα καθάρματα ήταν άνθρωποι που επιλέγονταν βάσει της ανηθικότητας, της φτώχειας ή της ασχήμιας τους. 

  Τους περιέφεραν ως αποδιοπομπαίους τράγους στους δρόμους της Αθήνας για να απορροφήσουν το διάχυτο κακό και στη συνέχεια τους εξόριζαν.

Ο Μάιος είναι ο μήνας των λουλουδιών και της

βλάστησης. 

Άλλες ονομασίες:

Πράσινος

                                 Κερασάρης                                                           

       

       Τριανταφυλλάς

       Λούλουδος

Πανελλήνιο έθιμο την Πρωτομαγιά είναι να πλέξιμο στεφανιών με λουλούδια και στάχυα («Μάηδες», «Μαγιοστέφανα») για την ευφορία της Γης. 

Τα κρεμούν στις εξώπορτες ή στους εξώστες των σπιτιών μέχρι τις 24 Ιουνίου, οπότε τα καίνε στις φωτιές του Αϊ-Γιάννη. Συνηθίζεται να βάζουν στο στεφάνι ένα σκόρδο ή ένα αγκάθι για το "κακό" μάτι.

Ζήσε, Μάη μου, να φας τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι.

Μάης άβρεχος, μούστος άμετρος.

Στον καταραμένο τόπο Μάη μήνα βρέχει.

Το Μάη με πουκάμισο, τον Αύγουστο με κάπα.

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/500/181#ixzz30Rx