Εκδήλωση για την επέτειο του Πολυτεχνείου

17 Νοέμβρη... on PhotoPeach

ΑΡΩΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

    Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου το άρωμα των Χριστουγέννων ξυπνά μέσα μου τις πιο όμορφες αναμνήσεις.
    Κάλαντα, χρώματα, φώτα, καμπάνες χαρμόσυνες, χαμόγελα, αγκαλιές, ευχές, μάτια να λάμπουν και εγώ να χορεύω στο ρυθμό τους.
    Θυμάμαι, κάποτε παιδί, με την καλή παρέα, με τα σκουφάκια στο κεφάλι και τα τριγωνάκια στα χέρια, αλωνίζαμε τις γειτονιές τραγουδώντας τα κάλαντα, τότε που όλες οι πόρτες ήταν ανοιχτές όχι μόνο των σπιτιών αλλά και της καρδιάς μας.
    Νοσταλγώ εκείνη την εποχή μέχρι να ακούσω το χτύπημα του κουδουνιού από το πρώτο παιδί που θα αρχίσει να τραγουδά τα κάλαντα στην είσοδο του σπιτιού μου...

    Παραμονή Χριστουγέννων-Χριστούγεννα

Νύχτα μαγική, Ημέρα Γέννησης του Χριστού

 και αναγέννησης του Ανθρώπου.

Ευχές, πολλές ευχές σε όλους!!!

Ευτυχισμένα Χριστούγεννα σε σένα,

 σε μένα, σε εκείνους, σε όλους.

Χρόνια Πολλά - Καλή Χρονιά!!!

Καραμπέτσος Βασίλης

Δάσκαλος του 19ου Δημ. Σχολείου Αιγάλεω

ΕΥΧΕΣ

Σε καιρούς χαλεπούς και δύσκολους, για όλους μας, 

καλύτερο αντίδοτο είναι η ανταλλαγή ευχών.

Για τις Άγιες Ημέρες που έρχονται 

ολόψυχα ευχόμαστε σε όλους σας

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

με υγεία, προκοπή και οικογενειακή ευτυχία!

Ο Διευθυντής και ο Σύλλογος Διδασκόντων 

του 19ου Δημ. Σχολείου Αιγάλεω

Η ναυμαχία της Σαλαμίνας

... Κι όταν

φωτολουσμένη σκέπασεν η μέρα

με τα λευκά της άτια όλο τον κόσμο,

τότες από το μέρος των Ελλήνων

πρώτα σαν τραγουδιού βοή ένας ήχος

χαρούμενος ακούστηκε να βγαίνει,

που βουερά τριγύρω αντιλαλούσαν

τα βράχια του νησιού και τους βαρβάρους

φόβος τους έπιασ' όλους, όταν είδαν

πως γελαστήκαν· τι δεν ήταν για φευγάλα

που τραγουδούσαν οι Έλληνες παιάνα

σεμνό, παρά γιατί στη μάχη ορμούσαν

μ' αντρειωμένη την καρδιά και τη γραμμή τους

της σάλπιγγας ο αχός φλόγιζε ολούθε.

Κι αμέσως τα κουπιά στο πρόσταγμά τους

μ' ένα ρυθμό παφλάζοντας χτυπάνε

το βαθύ κύμα κι όλοι αντικρινά μας

γοργά προβάλλουν. Πρώτο ερχόταν

σε καλοσύνταχτη σειρά το δεξί κέρας,

ξοπίσω ακολουθούσε ο άλλος στόλος

και μια κραυγή μυριόστομη αντηχούσε:

Ὦ παῖδες Ἑλληνων, ἴτε

ἐλευθεροῦτε πατρίδ', ἐλευθεροῦτε δὲ

παῖδας, γυναῖκας, θεῶν τε πατρῴων ἕδη,

θήκας τε προγόνων· νῦν ὑπὲρ πάντων 

ἀγών.

«Εμπρός, παιδιά των Ελλήνων, λευτερώστε

πατρίδα, τέκνα και γυναίκες, των θεών

τα ιερά, τους τάφους των προγόνων, τώρα

θα πολεμήσετε για όλα».

Από την τραγωδία του Αισχύλου "Πέρσαι"

Η μάχη των Θερμοπυλών

Αν θέλεις να μάθεις περισσότερα για τη μάχη στις Θερμοπύλες μπορείς να επισκεφτείς τον σύνδεσμο.

Ο ποιητής Κωνσταντίνος Καβάφης έγραψε...

Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες. Ποτέ από το χρέος μη κινούντες· δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις, αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία· γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι, πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε· πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες, πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους. Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν) πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος, κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.

(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)

ΠΕΡΣΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ

Περσικοί πόλεμοι from Γρηγόρης Ζερβός

Περσικοί πόλεμοι

Πώς ένιωθαν οι Πέρσες στρατιώτες για τους Αθηναίους;

  Οι Πέρσες κατέκτησαν τις ελληνικές πόλεις της  Μ. Ασίας καθώς ήταν διαιρεμένες και ξεκίνησαν εκστρατεία στη Θράκη αναγκάζοντας τους Έλληνες να στείλουν και δικό τους στρατό. Οι Έλληνες άποικοι αποφάσισαν να εξεγερθούν και ζήτησαν βοήθεια από τη μητέρα πατρίδα. Μόνο οι Αθηναίοι και οι Ερετριείς έστειλαν λίγα πλοία. Οι επαναστάτες κατάφεραν και έδιωξαν τις περσικές φρουρές, που υποχώρησαν. Αργότερα λόγω ότι δυνάμεις των Περσών ήταν μεγαλύτερες η επανάσταση τελείωσε και οι Έλληνες γνώρισαν βαρύτερο ζυγό.

   Οι Πέρσες θέλησαν να εκδικηθούν και έτσι κατέστρεψαν τη Μίλητο. Ο βασιλιάς τους ο Δαρείος ένιωθε μεγάλο μίσος για τους Αθηναίους, που μπόρεσαν έστω για λίγο να νικήσουν τον πανίσχυρο στρατό των Μήδων.

   Οι Πέρσες δεν σταμάτησαν εκεί καθώς ήθελαν να επεκταθούν συγκρούσεις με και έφτασαν μέχρι τη Μακεδονία. Έτσι έρχονταν διαρκώς σε τους Έλληνες.

   Ο Δαρείος συνέχισε τον πόλεμο χωρίς να ξεχνάει την τιμωρία των Αθηναίων και των Ερετριών. Ο στρατός του έφτασε μέχρι τον Μαραθώνα όπου οι Αθηναίοι και οι Πλαταιείς παρατάχτηκαν να τους αντιμετωπίσουν με έξυπνο τρόπο όπως τους υπέδειξε ο Μιλτιάδης, καθώς ήταν λίγοι σε αριθμό μπροστά στον στρατό των Περσών. Οι Πέρσες όταν είδαν τους Αθηναίους, να τρέχουν ορμητικά πάνω τους χωρίς τόξα τους πέρασαν για τρελούς. Τους έβλεπαν υποτιμητικά και θεωρούσαν εύκολη την νίκη τους μπροστά στον στρατό των Ελλήνων.

   Όμως η γενναιότητα το θάρρος και η εξυπνάδα των Ελλήνων ανάγκασε τους Πέρσες να υποχωρήσουν. Παρόλο που  πίστευαν στον αφανισμό των Αθηναίων γιατί ήταν λίγοι, χωρίς τόξα και ιππικό, πήραν ένα γερό μάθημα από τους Έλληνες.

   Αυτό που έχει σημασία είναι η εξυπνάδα και το θάρρος για να αποτρέψεις οποιονδήποτε κατακτητή.

                                                    

Εργασία της μαθήτριας Δ’ τάξης δημοτικού: Ειρήνης Κουμπάρου

Ξεκίνα τώρα

Άδειες οι ώρες, άδεια τα χρόνια
πού είναι οι αγώνες πού πήγαν τώρα
βοριάς φυσάει και κάνει κρύο
το όραμα χάνεται το μεγαλείο
έξω φυσάει βοριάς αλήτης
παγώνει το όνειρο και 'γώ είμαι ο θύτης.

Ξεκίνα τώρα, τι περιμένεις
η ζωή κερδίζεται αν επιμένεις
κοίταξε γύρω σου τα πάντα αλλάζουν
άνεμος κύματα μη σε τρομάζουν
υπάρχει δρόμος μα δε τον βλέπεις
είναι στο χέρι σου δύναμη έχεις
σπας τα δεσμά σου και προχώρα
τι περιμένεις ήρθε η ώρα, Ξεκίνα τώρα!

Άδειες οι ώρες, άδεια τα χρόνια
τι περιμένεις ήρθαν τα χιόνια
βοριάς φυσάει και κάνει κρύο
το όνειρο χάνεται το μεγαλείο.
Έξω φυσάει βοριάς αλήτης
είμαι το θύμα, είσαι ο θύτης.
Έξω φυσάει βοριάς αλήτης
είσαι το θύμα είμαι ο θύτης.
Έξω φυσάει βοριάς αλήτης
μαζί θα γίνουμε της κοινωνίας καταλύτης.

Καραμπέτσος Βασίλης

Δάσκαλος στο 19 Δημοτικό Σχολείο Αιγάλεω.

Δεκέμβριος

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

Ο Δεκέμβριος είναι ο δωδέκατος μήνας και τελευταίος του Γρηγοριανού Ημερολογίου, με διάρκεια 31 ημερών. Η ονομασία του ετυμολογείται από τη λατινική λέξη December, η οποία προέρχεται από το αριθμητικό decem (δέκα), επειδή στο αρχαίο δεκάμηνο ρωμαϊκό ημερολόγιο ο Δεκέμβριος ήταν ο δέκατος κατά σειρά μήνας.

Στη συνέχεια, με την προσθήκη του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου, το ρωμαϊκό ημερολόγιο έγινε δωδεκάμηνο. Ο Δεκέμβριος μετακινήθηκε στη δωδέκατη θέση, αλλά διατήρησε την παλιά του ονομασία, παρότι τον 2ο αιώνα μ.Χ. ο ρωμαίος αυτοκράτορας Κόμμοδος θέλησε να τη μετονομάσει σε Αμαζόνιο, προς τιμήν της σύζυγό του Βρουτίας, που ήταν όμορφη σαν Αμαζόνα.

Στην αρχαία Αθήνα ο Δεκέμβριος ισοδυναμούσε με το δεύτερο δεκαπενθήμερο του μήνα Μαιμακτηριώνα και το πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα Ποσειδεώνα, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στον θεό Ποσειδώνα. Στο λαϊκό καλεντάρι ο Δεκέμβριος ονομάζεται Ασπρομηνάς και Χιονιάς για το πυκνό του χιόνι.

Οι Ρωμαίοι είχαν δύο σημαντικές γιορτές τον Δεκέμβριο:

• Τα Σατουρνάλια, προς τιμή του θεού Σατούρνους (ο Κρόνος των Ελλήνων), ήταν γιορτή χαράς και ξενιασιάς, όπου εκτός από τις καθιερωμένες θυσίες, κυρίαρχη θέση είχαν η ανταλλαγή δώρων και τα τυχερά παιγνίδια. Διαρκούσαν από τις 17 έως τις 23 Δεκεμβρίου.
• Ακολουθούσαν στις 25 Δεκεμβρίου τα Βρουμάλια, γιορτή του χειμερινού ηλιοστασίου, όπου τιμούσαν τον Ήλιο, που ως θεότητα του φωτός ταυτιζόταν με τον Μίθρα των Περσών. Και στις δύο γιορτές θυσίαζαν χοίρους, τους οποίους στη συνέχεια κατανάλωναν.

Οι παγανιστικές αυτές γιορτές ήταν αρκετά δημοφιλείς και επέζησαν έως το 12ο αιώνα, παρά τις απαγορεύσεις, κληροδοτώντας σε μας τις δοξασίες και τους θρύλους για τους καλικάντζαρους και τα άλλα δαιμόνια. Η Χριστιανική Εκκλησία προσπάθησε να επωφεληθεί από τη δημοφιλία των δύο αυτών εορτών και να τις καταπολεμήσει ως ειδωλολατρικές, τοποθετώντας τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου, σύμφωνα με μία θεωρία. Η άλλη θεωρία στηρίζεται σε ημερολογιακούς υπολογισμούς για να απαντήσει στο ερώτημα πώς επιλέχθηκε η 25η Δεκεμβρίου ως ημέρα εορτασμού των Χριστουγέννων.

Ο εορτασμός της 25ης Δεκεμβρίου από τους αρχαίους είχε μία σπουδαία αστρονομική σημασία. Στην εποχή μας, ο Ήλιος βρίσκεται στο νοτιότερο ύψος του στις 22 Δεκεμβρίου. Επί έξι μήνες, κάθε μέρα χαμηλώνει όλο και περισσότερο στον ουρανό ανατέλλοντας όλο και πιο αργά και δύοντας καθημερινά νωρίτερα. Μετά τις 22 Δεκεμβρίου όμως, ο Ήλιος αρχίζει σιγά-σιγά να αναρριχάται και πάλι στον ουρανό, και οι μέρες αρχίζουν να μεγαλώνουν. Έτσι, τα μεσημέρια ο Ήλιος φαίνεται όλο και πιο ψηλά στον ουρανό. Ονομάζουμε την 22α Δεκεμβρίου ημέρα της «χειμερινής τροπής του Ηλίου», οπότε ο Ήλιος σταματάει την προς Νότο κίνησή του και τρέπεται στην αντίθετη φορά, προς Βορρά. Επειδή μάλιστα για μερικές ημέρες πριν και μετά τη «χειμερινή τροπή» ο Ήλιος φαίνεται να αργοστέκεται πάνω στην εκλειπτική σαν να είναι έτοιμος να σταματήσει, η χειμερινή τροπή ονομάζεται επίσης και «χειμερινό ηλιοστάσιο». Η ημέρα αυτή ορίζει επίσης την αρχή της εποχής του Χειμώνα.

Φωτισμός της Γης από τον Ήλιο κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο.

Εκτός από τα Χριστούγεννα, έχουν από θρησκευτικής πλευράς και τα λεγόμενα Νικολοβάρβαρα, που περιλαμβάνουν τις εορτές

της Αγίας Βαρβάρας (4 Δεκεμβρίου)

Αγίου Σάββα (5 Δεκεμβρίου) και

Αγίου Νικολάου (6 Δεκεμβρίου).

Παροιμίες

• Απ' τα Νικολοβάρβαρα αρχίζει ο χειμώνας.
• 
  
• Βαρβάρα βαρβαρώνει (το κρύο), Άη Σάββας σαβανώνει, Άη Νικόλας παραχώνει
• 
  
• Γύρω γύρω του Χριστού, η κορφή του χειμωνιού.
• 
  
• Δεκέμβρη μου, με πάγωσες και πώς να ξεπαγιάσω.
• 
  
• Δεκέμβρης, Χριστού γέννεση και καλός μας Χρόνος.
• 
  
• Μαζέψτε ξύλα κι άχυρα και σύρτε και στο μύλο, 
• γιατί Άη Νικόλας έρχεται στα χιόνια φορτωμένος.
• 
  
• Να 'ναι Χριστούγεννα στεγνά, τα Φώτα χιονισμένα, και τα Λαμπρά βρεχούμενα, αμπάρια γιομισμένα.
• 
  
• Να 'ναι Χριστούγεννα στεγνά, τα Φώτα χιονισμένα, χαρά σ' εκείνο το γεωργό, πού 'χει πολλά σπαρμένα.
• 
  
• Το Νοέμβρη και Δεκέμβρη φύτευε καταβολάδες.
• Το τραγούδι με τον τρύγο, το Δεκέμβρη παραμύθι.
• Χειμωνιάτικη γέννα, καλοκαιρινή χαρά.
• 
  
• Χιόνι του Δεκεμβρίου, χρυσάφι του καλοκαιριού.!