Αγαπητοί μου,
Βαρέθηκα να ακούω τα ίδια και τα ίδια.
Βαρέθηκα να ακούω-τις περισσότερες φορές χωρίς να θέλω-τα ίδια λόγια. Λόγια από
τα στόματα των λεγόμενων «ανώνυμων» και να επιτίθενται χωρίς βέβαια να έχουν
άποψη εναντίον όλων, πολιτικών ,προέδρων ,δικαστικών, δασκάλων ,καθηγητών,
υπαλλήλων, γιατρών, δικηγόρων, μηχανικών και σε τελευταία ανάλυση εναντίον των
ίδιων των εαυτών τους…
Αλήθεια σκέφτηκε ποτέ ο Έλληνας-ο κάθε
ένας από εμάς-γιατί φτάσαμε εδώ που φτάσαμε;
Σκέφτηκε κανένας μας την ευθύνη που αναλογεί
σε κάθε έναν από εμάς ή προτιμάμε την εύκολη και ανέξοδη λύση να λέμε ότι για
όλα φταίνε οι άλλοι, βγάζοντας ο καθένας κάθε φορά τον ευατό του καθαρό;
Μήπως λέω ψέματα? Εσύ που με διαβάζεις
για σκέψου καλύτερα;
Είναι δυστυχώς σχήμα οξύμωρο και αντιφατικό.
Μπαίνεις στο λεωφορείο για να κατέβεις Αθήνα και αυτά που ακούς –λες και ο
καθένας έχει την όρεξη να ακούει αυτά τα τραγελαφικά και τις μπουρδολογίες που
ακούγονται-και φρίττεις.
Ο καθένας λέει-δυστυχώς μεγαλόφωνα-ό,τι
προλαβαίνει χωρίς να σέβεται τον διπλανό του. Θα μου πείτε είναι ένα μέσο
εκτόνωσης αυτή η συμπεριφορά αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι δε λύνει το πρόβλημα.
Το πρόβλημα, αγαπητοί μου, πρέπει να το
καταλάβουμε είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Με νοοτροπία-δεν μπορώ να σκεφτώ λέξη
για να την χαρακτηρίσω-επιεικώς εγωιστική και απαράδεκτη. Εγώ τα ξέρω όλα. Εγώ
αν ήμουν θα έκανα. Εγώ δεν παίρνω χαμπάρι και άλλα τέτοιου είδους Εγώ.
Θα τρίζουν τα κόκαλα του Μακρυγιάννη που
προέτρεπε τους Έλληνες να είμαστε στο
Εμείς και όχι στο Εγώ.
Αγαπητοί μου,
Όλοι είμαστε υπεύθυνοι για την κατάντια
που βιώνουμε. Άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο. Ο καθένας μας έχει μερίδιο
ευθύνης έμμεσα ή άμεσα για τα συμβαίνοντα στην κατά τα άλλα πανέμορφη πατρίδα
μας,
Ας αναλογιστούμε όμως όλοι-κρίνοντας
αυστηρά τον εαυτό μας-τις ευθύνες μας και ίσως ,λέω ίσως, έτσι μπορέσουμε να
μάθουμε από τα λάθη μας και να κάνουμε μια νέα αρχή θεμελιωμένη σε γερές βάσεις
για εμάς και για τις γενιές που έρχονται να μας διαδεχτούν.
Αυτά τα ολίγα… και όπως θα έλεγε
και ο αείμνηστος Γρηγ. Ξενόπουλος
Σας ασπάζομαι… και θα τα ξαναπούμε
Καραμπέτσος Βασίλης
Δάσκαλος του 19ου Δημ. Σχολ.
Αιγάλεω