Πανελλήνιο Πρωτάθλημα SHOTOKAN

Συγχαρητήρια στους μαθητές και τη μαθήτρια του σχολείου μας, οι οποίοι διακρίθηκαν στο 
Πανελλήνιο Πρωτάθλημα SHOTOKAN στις 23-03-2014.
Αναλυτικότερα κατέλαβαν τις εξής θέσεις:

1η ΘΕΣΗ - ΧΡΥΣΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ:    

    Μαλανδράκης Εμμανουήλ  μαθητής Δ΄τάξης 

1η ΘΕΣΗ - ΧΡΥΣΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ:      

  Μαλανδράκης Αλέξιος  μαθητής Α΄τάξης

3η ΘΕΣΗ - ΧΑΛΚΙΝΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ:    

 Καραγιάννη Αριστέα   μαθήτρια Β΄ τάξης

ΜΠΡΑΒΟ !!!!!!  Παιδιά!!!!! 

25η Μαρτίου 1821

Συγχαρητήρια

Συγχαρητήρια στους μαθητές, τις μαθήτριες και το δάσκαλο της Στ΄ τάξης του σχολείου μας για το πολύ ωραίο αφιέρωμα που παρουσίασαν σήμερα  για την επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821.

ΜΠΡΑΒΟ!!!! Παιδιά!!!!!

Η εκδήλωσή σας ήταν ένα  ζωντανό μάθημα Ιστορίας,

ένα μάθημα χρέους και αγώνα.

Γρηγόρης Ριζικός

Δάσκαλος του 19ου Δημ. Σχολ. Αιγάλεω

ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ

Στα πλαίσια του προγράμματος για το σχολικό 

εκφοβισμό στο σχολείο μας, ενεργήσαμε σε 

πρωτογενές επίπεδο, σχεδιάζοντας και υλοποιώντας 

δράσεις με προσανατολισμό την πρόληψη της 

ενδοσχολικής βίας.

 Το πρόγραμμα περιελάμβανε, αρχικά, ενημέρωση και

 ευαισθητοποίηση των μαθητών για το θέμα, από τους

 δασκάλους των τάξεων. Ως βοηθητικά εργαλεία 

χρησιμοποιήθηκαν δύο αφίσες, που σχεδιάστηκαν από

 την ψυχολόγο Ευαγγελία Στατήρη και το δάσκαλο 

του σχολείου Βασίλη Καραμπέτσο, υπεύθυνο του 

σχολείου για την πρόληψη της ενδοσχολικής βίας.

Σκοπός αυτών των αφισών ήταν, σε πρώτο επίπεδο, η

 οπτικοποίηση του μηνύματος που θέλουμε να 

περάσουμε στα παιδιά και σε ένα δεύτερο επίπεδο, η 

δημιουργία αφίσας από τα ίδια τα παιδιά. 

Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκε πλήρης και εκτενής

ενημέρωση για το θέμα της ενδοσχολικής βίας καθώς 

και τρόποι αντιμετώπισής της σε κάθε τάξη ξεχωριστά 

από την ψυχολόγο, με τη βοήθεια του power point, 

που φτιάχτηκε από την ίδια και το δάσκαλο του 

σχολείου Γρηγόρη Ριζικό. 

Τέλος, τα ίδια τα παιδιά αποτύπωσαν στο χαρτί τις 

σκέψεις τους για το σχολικό εκφοβισμό, γράφοντας 

ιστορίες και εκθέσεις.

Παρακάτω, παραθέτουμε τις αφίσες, το power point 

και τις εργασίες των παιδιών. 

Σχολικός εκφοβισμός

Στο σχολείο μας φέτος ήρθε ένας καινούργιος μαθητής. Ήταν από την Ελλάδα αλλά είχε γονείς από άλλη χώρα, για αυτό το όνομά του ήταν Σιμάχ. Ο Σιμάχ ήταν μικρόσωμος και παχουλός. Τα άλλα παιδιά συνεχώς τον κορόϊδευαν, για το όνομα και την εμφάνισή του. Έτσι, ο Σιμάχ δεν είχε κανένα φίλο και στα διαλείμματα καθόταν μόνος του. Κάθε μέρα κάποια μεγαλύτερα παιδιά τον περίμεναν στην εξώπορτα. Εκεί τον κορόϊδευαν και του έπαιρναν τα πράγματα που κρατούσε, τα οποία του επέστρεφαν χαλασμένα. Οι μέρες κυλούσαν και ο Σιμάχ υπέφερε όλο και περισσότερο. Κάτι έπρεπε να γίνει…!

Μια μέρα καθώς ο Σιμάχ έτρωγε το πρωινό του, τα παιδιά που τον εκφόβιζαν του πήραν το σάντουιτς και τον χτύπησαν. Οι συμμαθητές του που έτυχε να δούνε αυτά που του έκαναν οι εκφοβιστές του, τον λυπήθηκαν. Μίλησαν στο δάσκαλο και αυτός τους απάντησε ότι ο Σιμάχ είχε προβλήματα με εκφοβιστές από την αρχή της χρονιάς, λόγω της εμφάνισης και του ονόματός του. Τα παιδιά, αφού συζήτησαν μεταξύ τους, αποφάσισαν να μιλήσουν στο Σιμάχ. Το επόμενο πρωί η Βίκυ τον περίμενε στην εξώπορτα του σχολείου. Όταν ήρθε ο Σιμάχ τον ρώτησε, γιατί στα διαλείμματα καθόταν μόνος του και τί γινόταν με τα μεγαλύτερα παιδιά. Εκείνος, όμως, δεν απάντησε και έφυγε κλαίγοντας. Η Βίκυ το συζήτησε με τα άλλα παιδιά της παρέας και μετά από λίγο σκέφτηκαν μια ιδέα για να σταματήσουν τους νταήδες. Το άλλο πρωινό η Βίκυ με την υπόλοιπη παρέα πήγαν να μιλήσουν στους νταήδες, που περίμεναν στην πόρτα τον Σιμάχ. Τους εξήγησαν ότι το να κρίνει κάποιος την εμφάνιση και το όνομα ενός παιδιού δεν είναι σωστό και τους ζήτησαν να το σταματήσουν. Εκείνοι όμως αρνήθηκαν λέγοντας στα παιδιά ότι αυτό τους διασκέδαζε. Τότε τα παιδιά τους είπαν να προσπαθήσουν να μπουν στη θέση του Σιμάχ και να σκεφτούν πώς μπορεί να νιώθει. Οι νταήδες αμέσως κατάλαβαν το λάθος τους και έτρεξαν να ζητήσουν συγνώμη από το Σιμάχ. Εκείνος τους συγχώρεσε και τους πρότεινε να παίξουν όλοι μαζί μπάλα! Έτσι ο Σιμάχ ξεπέρασε το πρόβλημα του εκφοβισμού και το κυριότερο έκανε πολλούς νέους φίλους…!

Μαρία Αρβανιτάκη

Νίκη Χαρμαντζή

ΣΤ’

Σχολικός εκφοβισμός

Ο σχολικός εκφοβισμός είναι ένα φαινόμενο της εποχής μας. Είναι μία συμπεριφορά που προέρχεται από παιδιά που θέλουν να επιτεθούν σε άλλα πιο αδύναμα είτε με λόγια, είτε σωματικά, είτε ψυχολογικά.

Η πιο διαδεδομένη μορφή είναι η λεκτική, δηλαδή απειλές, προσβολές, πειράγματα. Ακολουθεί η σωματική, δηλαδή, με μπουνιές και κλωτσιές και η ψυχολογική με την καταστροφή προσωπικών αντικειμένων, με τη διάδοση φημών σχετικά με το θύμα και τον αποκλεισμό του από το σύνολο.

Στο παιδί που βιώνει μία τέτοια κατάσταση, του δημιουργείται μεγάλος φόβος και άρνηση να πάει στο σχολείο. Το παιδί – θύμα είναι αδύνατον να υπερασπιστεί τον εαυτό του γιατί ο θύτης – παιδί είναι πιο δυνατός λόγω σωματικής διάπλασης ή ηλικίας.

Ο σχολικός εκφοβισμός κάνει αυτά τα παιδιά – θύματα να έχουν κατάθλιψη, να χάνουν την εκτίμηση στον εαυτό τους και να κλείνονται σε αυτόν. Να μην έχουν φίλους, να επηρεάζεται αρνητικά η σχολική τους απόδοση και έχουν τάσεις αυτοκτονίας.

Για την αντιμετώπιση του προβλήματος θα πρέπει αρχικά οι δάσκαλοι και μετά οι γονείς να είναι σε εγρήγορση. Όταν αντιληφθούν τέτοιου είδους συμπεριφορές θα πρέπει να μιλήσουν και με τα δύο παιδιά, δηλαδή το θύτη και το θύμα.

Τα παιδιά, θύτης και θύμα, πρέπει να καταλάβουν ότι η σχέση τους στο σχολείο δεν είναι σχέση εξουσίας αλλά σχέση αλληλοβοήθειας και κατανόησης.

Νικολέτα Θωμοπούλου, ΣΤ’. 

Πώς πρέπει να είναι ο δάσκαλος

Παρακαταθήκη από τον αείμνηστο δάσκαλο Χρ. Τσολάκη
ομότιμο καθηγητή του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Τον δάσκαλο που αγάπησαν οι λέξεις και οι μαθητές...

 ΜΙΚΡΑ ΣΠΑΡΑΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ ...

    «Το κεφάλι του παιδιού δεν είναι δοχείο να το γεμίσουμε με γνώσεις, είναι σπίρτο και φωτιά για να το ανάψουμε»

      «Σκοπός της εκπαίδευσης είναι να μάθουμε στους 

μαθητές πώς να δημιουργούν ΜΑΖΙ με τους άλλους και 

να είναι ευτυχισμένοι μέσα σ’ αυτή τη δημιουργία 

αξιοποιώντας την παράδοση του τόπου, την ιστορία του 

πολιτισμού & τη σοφία της φύσης»

      «Οι γλώσσες ακολουθούν τις κοινωνίες. Όταν 

χειροτερεύουν οι κοινωνίες, χειροτερεύουν οι έννοιες 

που διέπουν τη ζωή, χειροτερεύει και η γλώσσα που τις

 εκφράζει. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν πλουτίζει η 

γλώσσα. Προστίθενται νέες έννοιες που εκφράζουν την

 ευτέλεια που μας διέπει….»

Απολαύστε τον!!!

Σύντομο βιογραφικό

Ο Χρίστος Τσολάκης γεννήθηκε το 1935 στο εγκαταλειμμένο σήμερα χωριό της ορεινής Πιερίας Μόρνα (Σκοτεινά). Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Κατερίνης το 1952 ως αριστούχος και εισήχθη στη Φιλοσοφική σχολή του ΑΠΘ απ’ όπου αποφοίτησε το 1957 με δασκάλους τους: Εμμανουήλ Κριαρά, Απόστολο Βακαλόπουλο, Νικόλαο Ανδριώτη, Ιωάννη Κακριδή και Λίνο Πολίτη. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Κλασικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου Lund στη Σουηδία, όπου και δίδαξε Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία. Υπηρέτησε στη γενική εκπαίδευση ως καθηγητής, σχολικός σύμβουλος και μετείχε στις επιτροπές που εργάστηκαν για την εισαγωγή και την καλλιέργεια της δημοτικής γλώσσας στην εκπαίδευση και στο δημόσιο βίο. Ήταν επικεφαλής των συγγραφικών ομάδων οι οποίες, με τη συνεργασία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, έγραψαν τα βιβλία «Νεοελληνική γλώσσα» για το γυμνάσιο και «Έκφραση – Έκθεση» για το λύκειο.

Ασχολήθηκε με θέματα γλώσσας, διδασκαλίας της γλώσσας και επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, δίνοντας πλήθος διαλέξεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ είχε τιμηθεί πολλές φορές από ελληνικά και ξένα Πανεπιστήμια.

Υπήρξε ο ιδρυτής του Μουσείου Εκπαίδευσης και Παιδείας στη Βέροια, ενός πρωτοπόρου θεσμού που λειτουργεί υπό την αιγίδα του Δήμου Βέροιας σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο.

Επί 12 συνεχή χρόνια (τη δεκαετία του ΄90) πραγματοποίησε σειρά εκπομπών στο ραδιοφωνικό σταθμό 9.58 της ΕΤ-3 με τίτλο «Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική» (κυκλοφορούν σε πέντε τόμους από τις εκδόσεις «Νησίδες») ενώ εκατοντάδες είναι οι δημοσιεύσεις του σε έντυπα, εκδόσεις και τον «Φιλόλογο» -το περιοδικό του ομότιτλου συλλόγου των αποφοίτων της Φιλοσοφικής σχολής του ΑΠΘ.

Απεβίωσε το 2012 σε ηλικία 77 χρονών.

ΜΑΡΤΙΟΣ

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

Ο τρίτος μήνας του έτους, με διάρκεια 31 ημέρες. Αρχικά ήταν ο πρώτος μήνας του δεκάμηνου Ρωμαϊκού ημερολογίου, λόγω της εαρινής ισημερίας.

Πήρε το όνομά του από τον θεό Άρη (Mars, Martius στα Λατινικά), που θεωρούταν ο γενάρχης των Ρωμαίων.

 Με τη μεταρρύθμιση του 153 π.Χ, όταν προστέθηκαν ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος, ο Μάρτιος έλαβε την τρίτη θέση στο δωδεκάμηνο, πλέον, ρωμαϊκό ημερολόγιο.

Τον Μάρτιο γιορτάζονταν στην Αρχαία Ρώμη τα:

·         Ματρονάλια (Matronalia), προς τιμή της θεάς Ήρας την 1η του μηνός. Οι παντρεμένες γυναίκες της Ρώμης (Matronae) πρόσφεραν στη θεά αγελάδες και χήνες, τα ιερά ζώα της Ήρας, ενώ δέχονταν δώρα από του συζύγους τους.

·         Αγωνάλια (Agonalia), προς τιμή τoυ θεού Άρη, από τους φύλακες του ναού του Αγωναλείς (Agonales). H γιορτή, που περιλάμβανε χορούς και τραγούδια, διαρκούσε ως τις 27 Μαρτίου.

·         Λιμπεράλια (Liberalia), προς τιμή του θεού Λίμπερ (Διονύσου) στις 25 Μαρτίου. Η γιορτή ήταν αφιερωμένη στους νέους που συμπλήρωναν το 16ο έτος της ηλικίας τους. Την ημέρα αυτή παραλάμβαναν την ανδρική τήβεννο και εισέρχονταν πανηγυρικά στην ανδρική ηλικία.

Στο αρχαίο Αττικό ημερολόγιο ο Μάρτιος αντιστοιχούσε με το δεύτερο δεκαπενθήμερο του μήνα Ανθεστηριώνα και το πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα Ελαφηβολιώνα. Το διάστημα αυτό στην Αθήνα γιορτάζονταν τα:

·         Διάσια, προς τιμή του Δία Μειλίχιου, στις όχθες του Ιλισσού. Ο Δίας Μειλίχιος, που δεν πρέπει να ταυτίζεται με τον Ολύμπιο θεό, ήταν προστάτης των παιδιών. Οι γονείς πρόσφεραν δώρα στα παιδιά τους, ενώ πρόσφεραν θυσία στον θεό ένα πρόβατο από τον Δήμο Έρχιας (σημερινά Σπάτα). Επακολουθούσε γλέντι και φαγοπότι μέχρι το βράδυ.

·         Μεγάλα Διονύσια, προς τιμή του θεού Διονύσου. Γιορτή που καθιέρωσε ο τύραννος Πεισίστρατος το 6ο π.Χ. για να κερδίσει τον λαό της Αθήνας. Περιλάμβανε πομπές,θυσίες και διαγωνιστικές θεατρικές παραστάσεις (διθυραμβικοί και δραματικοί αγώνες), τις δαπάνες των οποίων επωμίζονταν πλούσιοι Αθηναίοι, σύμφωνα με τον θεσμό της χορηγίας. Με τα Μεγάλα Διονύσια συνδέεται η γέννηση της τραγωδίας.

Ο Μάρτιος είναι άρρηκτα δεμένος με τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή ή Σαρακοστή, τη μεγάλη νηστεία πριν από το Πάσχα. Σχετική και η παροιμία “Δεν λείπει ο Μάρτης απ’ τη Σαρακοστή” ή “Λείπει ο Μάρτης με τη Σαρακοστή;” που λέγεται για άτομα που βρίσκονται ή αναμειγνύονται παντού.

Τον Μάρτιο είναι η επέτειος της Ελληνικής Εθνεγερσίας με την κήρυξη της Επανάστασης του 1821 την 25η του μηνός. Η επέτειος καθιερώθηκε το 1838 για να συμπέσει με τη μεγάλη εορτή της Χριστιανοσύνης, τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.

Έθιμα

Ο «Μάρτης» ή «Μαρτιά» είναι ένα παμπάλαιο έθιμο. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια. Οι μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων έδεναν μια κλωστή, την Κρόκη, στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι.

Από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον «Μάρτη» ή «Μαρτιά».

Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο «Μάρτης» προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν. Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι.

Δες πώς μπορείς να φτιάξεις το δικό σου "Μάρτη"

Χελιδονίσματα

Σε πολλές περιοχές της χώρας μας, την πρώτη Μαρτίου ή στις 21 Μαρτίου, ημέρα της εαρινής ισημερίας, τα παιδιά γυρνάνε στα σπίτια κρατώντας ένα ομοίωμα χελιδονιού, την «χελιδόνα», και τραγουδούν ένα είδος καλάντων, τα χελιδονίσματα. Το έθιμο της χελιδόνας, έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα, και επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας σε πολλά μέρη της Ελλάδας όπως Ήπειρο, Μακεδονία, Θράκη και Δωδεκάνησα. 

Την «χελιδόνα» σε κάποιες περιοχές την στολίζουν με φύλλα κισσού, που είναι χαρακτηριστικό της αειθαλούς βλάστησης, σε άλλες, με ζουμπούλια ή άλλα ανοιξιάτικα λουλούδια, κι αλλού της κρεμούν κουδουνάκια και πολύχρωμα χαρτιά.

Ο Μάρτιος λέγεται και Μάρτης

 Παλουκοκαύτης (ανάγκαζε, με το ξαφνικό κρύο του, να καίνε ακόμα και τα παλούκια για να ζεσταθούν)

 Βαγγελιώτης (γιατί γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου)

Πουλιαντέρης, Ανοιξιάτης (είναι ο πρώτος μήνας της άνοιξης)

Φυτευτής (γιατί φυτεύουμε).

Παροιμίες

·         Mάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης.

·         Mάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης. 
και σαν τύχει και θυμώσει, μες στο χιόνι θα μας χώσει.

·         Tο Mάρτη ξύλα φύλαγε, μην κάψεις τα παλούκια.

·         Αν κάνει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα, χαρά σε εκείνον το γεωργό που 'χει στη γη σπαρμένα.

·         Αν κάνει ο Μάρτης δυο νερά, κι ο Απρίλης άλλο ένα, χαρά σε εκείνον το ζευγά που 'χει πολλά σπαρμένα.

·         Από Μάρτη καλοκαίρι κι από Αύγουστο χειμώνα.

·         Από Μαρτιού πουκάμισο κι απ' Αύγουστο σεντόνα.

·         Λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή;

·         Μάρτη και Σεπτέμβρη ίσια τα μεσάνυχτα [ισημερία]

·         Μάρτης άβρεχτος, μούστος άμετρος. [δηλ. όταν ο Μάρτης δεν έχει βροχές, ωφελούνται πολύ τα αμπέλια]

·         Μάρτης έβρεχε, θεριστής τραγούδαγε.

·         Μάρτης έβρεχε, θεριστής χαιρότανε.

·         Μάρτης είναι, χάδια κάνει, πότε κλαίει, πότε γελάει.

·         Ξύλα φύλαγε τον Μάρτη, να μην κάψεις τα παλούκια.

·         Τσοπάνη μου την κάπα σου, το Μάρτη φύλαγέ την.

·         Φύλα ξύλα για το Μάρτη να μην κάψεις τα παλούκια.

·         Φύλαξε τα παλούκια σου να μη στα φάει ο Μάρτης.

Πηγές

 http://www.tovoion.com/products/a%CF%86%CE%B9%CE%B5%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1%3A%20%CE%BF%20%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%83%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%B1%20%CF%87%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/

http://dreamkindergarten.blogspot.gr/2013/02/blog-post_28.html
http://www.sansimera.gr/articles/131#ixzz2unXiv3fI

http://www.sansimera.gr/articles/500/179#ixzz2unTVShFY