Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

«Στείλε Όλους τους Φίλους μου Σχολείο!»




Παγκόσμια Εβδομάδα Δράσης για την Εκπαίδευση 2014

«Στείλε Όλους τους Φίλους μου Σχολείο!»

4-10 Μαΐου 2014
«Tα Άτομα με Αναπηρία δεν αποκλείονται από το γενικό εκπαιδευτικό σύστημα λόγω της αναπηρίας, και τα παιδιά με αναπηρία δεν αποκλείονται από τη δωρεάν και υποχρεωτική πρωτοβάθμια εκπαίδευση, ή τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, λόγω της αναπηρίας,
Τα Άτομα με Αναπηρία μπορούν να έχουν πρόσβαση σε μια ενταξιακή, ποιοτική και δωρεάν πρωτοβάθμια εκπαίδευση και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, σε ίση βάση με τους άλλους, στις κοινότητες στις οποίες ζουν»
(Απόσπασμα από τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, 2008)
Και η πραγματικότητα;
    Από τα 57 εκατομμύρια παιδιά που βρίσκονται εκτός Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης παγκοσμίως υπολογίζεται ότι το 1/3 είναι παιδιά που έχουν κάποια αναπηρία.
    Υπολογίζεται ότι 27 εκατομμύρια παιδιά που ζουν κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες δεν έχουν πάει ποτέ σχολείο, ούτε γνωρίζουν ότι θα μπορούσαν, λόγω της αναπηρίας τους.
    Στα ελληνικά σχολεία υπάρχουν σοβαρά ζητήματα που σχετίζονται με την Ειδική Αγωγή και τελικά έχουν μεγάλη επίπτωση στην ποιότητα της εκπαίδευσης που δικαιούνται να λαμβάνουν και μπορεί να οδηγούν σε αποκλεισμό τους.
Από τις 4 έως τις 10 Μαΐου ζητάμε Όλοι οι φίλοι μας να πάνε σχολείο!
Παράλληλα με την εκστρατεία εκπονείται από την ActionAid και έρευνα πεδίου σχετικά με την Ειδική Αγωγή στην Ελλάδα.  Την έρευνα έχει αναλάβει η κα Πελαγία Παπανικολάου, Υποψήφια Δρ. Εγκληματολογίας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.  Στα τέλη του ακαδημαϊκού έτους στοχεύουμε να πραγματοποιήσουμε συναντήσεις με ιθύνοντες φορείς και να τους ζητήσουμε να αναλάβουν άμεση δράση.


Οι μαθητές της Δ’ δημοτικού του 19ου Δ.Σ Αιγάλεω έλαβαν μέρος στη δράση αυτή αφενός με χρήση της αγγλικής γλώσσας, αφετέρου ενημερώθηκαν για προβλήματα του κόσμου μας και ευαισθητοποιήθηκαν για προβλήματα που αντιμετωπίζουν συνομήλικά τους παιδιά. 


Σχετικά με την δράση αυτή ενημερώθηκε και η σχολική σύμβουλος καθηγητών αγγλικής της Γ’ Αθηνών, στην οποία και θα στείλει το τελικό υλικό για να αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της στον τομέα δραστηριοτήτων εκπαιδευτικών.


Ο παρακάτω σύνδεσμος είναι ένα βίντεο-σύντομη εισαγωγή στο πρόβλημα “Education and Disability”: http://youtu.be/L6uHCPRUOXg
Τα παρακάτω άρθρα αγγίζουν το πρόβλημα μέσα στο ελληνικό εκπαιδευτικό πλαίσιο:

Η καθηγήτρια αγγλικής γλώσσας,
Ευδοκία Ρόκα










Δείτε τι έφτιαξαν οι μαθητές και οι μαθήτριες της Δ΄τάξης του σχολείου μας





Τετάρτη 7 Μαΐου 2014

ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ










 Την Κυριακή 11 Μαΐου, που γιορτάζουν όλες οι μανούλες του κόσμου, είναι η κατάλληλη ευκαιρία με ένα γλυκό λόγο, ένα θερμό φιλί, ένα μπουκέτο λουλούδια, ένα μικρό δωράκι, να της πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ και να της ευχηθούμε:
 «ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ »




Στην αρχαία Ελλάδα, μια γιορτή ανοιξιάτικη ήταν αφιερωμένη στη Θεά Γαία (Μητέρα Γη), μητέρα των θεών και των ανθρώπων.
Αυτή ήταν και η πρώτη μορφή εορτασμού της Μητέρας.

Τη γιορτή αυτή διαδέχθηκε η γιορτή η αφιερωμένη στην κόρη της Γαίας, τη Ρέα. Η Ρέα ήταν η σύζυγος του Κρόνου και η Μητέρα του Δία και όλων των Θεών της αρχαίας Ελλάδας.

Στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, συναντάμε τη Γιορτή της Μητέρας ως γιορτή αφιερωμένη στη Θεά Κυβέλη, που γινόταν κάθε Μάρτιο.

Στη συνέχεια, φτάνουμε στην Αγγλία του 15ου-16ου αι. μ.Χ., όπου γιορταζόταν η “Mothering Sunday”, δηλ. η “Κυριακή της Μητέρας”, την 4η Κυριακή της Σαρακοστής, και ήταν αφιερωμένη στις μητέρες. Εκείνη τη μέρα όλοι οι υπηρέτες έπαιρναν από τα αφεντικά τους μία μέρα άδεια, για να επισκεφτούν τα σπίτια τους και να περάσουν την μέρα τους μαζί με τις μητέρες τους.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, στις αρχές του 20ού αιώνα, η δασκάλα Άννα Τζάρβις (Anna Jarvis) από τη Φιλαδέλφεια, αγωνίστηκε για την καθιέρωση της Γιορτής της Μητέρας, τη 2η Κυριακή του Μαΐου. Ήθελε να τιμήσει τη μητέρα της που αγωνίστηκε για τη συμφιλίωση Νοτίων και Βορείων Αμερικανών μετά τη λήξη του Αμερικανικού Εμφυλίου πολέμου το 1864. 
Οι αγώνες της Άννας Τζάρβις δικαιώθηκαν το 1914, όταν το Κογκρέσο όρισε την επίσημη εθνική Γιορτή της Μητέρας τη γιορτή αυτή.

Στην Ελλάδα, γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Γιορτή της Μητέρας στις 2 Φεβρουαρίου του 1929, για να συνδυαστεί η Γιορτή αυτή με τη χριστιανική γιορτή της Υπαπαντής.

Τελικά, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, η 

γιορτή μεταφέρθηκε από τις 2 Φεβρουαρίου στη 2η

 Κυριακή του Μαΐου.


Πηγή: https://pappanna.wordpress.com






       


Η μητέρα στην Τέχνη


Πέμπτη 1 Μαΐου 2014

ΜΑΪΟΣ


Ο Μάιος μας έφτασε, εμπρός βήμα ταχύ...




Ο Μάιος είναι ο πέμπτος μήνας του ημερολογίου, 
διάρκειας 31 ημερών. Αρχικά ήταν ο τρίτος μήνας του 
δεκάμηνου Ρωμαϊκού ημερολογίου (Majus) και πήρε 
το όνομά του, κατά την επικρατέστερη εκδοχή, από 
τη θεότητα Μαία (λατινικά Μάγια), μητέρα του θεού 
Ερμή. 

Σύμφωνα με άλλες εκδοχές, η ονομασία Μάιος προέρχεται:
    Από τη λατινική λέξη μάγιορ, που είναι ο συγκριτικός βαθμός του επιθέτου μάγκνους = μεγάλος. (Πλούταρχος)
   Από τη λατινική λέξη μαγιέστας = μεγαλειότητα. (Οβίδιος)
  Από τους «μαγιόρες», τους ενδόξους προγόνους των Ρωμαίων, στους οποίους ήταν αφιερωμένος.

Στην Αρχαία Ρώμη τον μήνα Μάιο γιορτάζονταν:
   Τα Φλοράλια (Floralia), τα ρωμαϊκά Ανθεστήρια, προς τιμή της Flora, θεάς της βλάστησης και της άνοιξης.
   Τα Λεμούρια (Μειλίχια), για τον εξευμενισμό των νεκρών.
   Την Πρωτομαγιά οι Ρωμαίοι τιμούσαν την Αγαθή Θεά (Bona Dea), με πανηγύρια, στα οποία συμμετείχαν μόνο γυναίκες.

Στην αρχαία Αθήνα γιορτάζονταν τα:

  •   Ολυμπιεία, προς τιμή του Δία, με ιππικά αγωνίσματα, θυσίες και γεύματα στην περιοχή του Ιλισσού.
  •   Μουνίχια, προς τιμή της θεάς Αρτέμιδας, στη χερσόνησο της Μουνιχίας (σημερινή Καστέλα), με κυρίως συμμετέχοντες τους εφήβους.
  •   Θαργήλια, προς τιμή του Απόλλωνα, αφιερωμένη στον εξαγνισμό της πόλης από τα μιάσματα, που εξασφαλιζόταν μέσω των λεγόμενων "καθαρμάτων". Τα καθάρματα ήταν άνθρωποι που επιλέγονταν βάσει της ανηθικότητας, της φτώχειας ή της ασχήμιας τους. 


  Τους περιέφεραν ως αποδιοπομπαίους τράγους στους δρόμους της Αθήνας για να απορροφήσουν το διάχυτο κακό και στη συνέχεια τους εξόριζαν.



Ο Μάιος είναι ο μήνας των λουλουδιών και της
βλάστησης. 


Άλλες ονομασίες:
Πράσινος

                                 Κερασάρης                                                           



       
       Τριανταφυλλάς

       Λούλουδος






Πανελλήνιο έθιμο την Πρωτομαγιά είναι να πλέξιμο στεφανιών με λουλούδια και στάχυα («Μάηδες», «Μαγιοστέφανα») για την ευφορία της Γης. 


Τα κρεμούν στις εξώπορτες ή στους εξώστες των σπιτιών μέχρι τις 24 Ιουνίου, οπότε τα καίνε στις φωτιές του Αϊ-Γιάννη. Συνηθίζεται να βάζουν στο στεφάνι ένα σκόρδο ή ένα αγκάθι για το "κακό" μάτι.


Ζήσε, Μάη μου, να φας τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι.

Μάης άβρεχος, μούστος άμετρος.

Στον καταραμένο τόπο Μάη μήνα βρέχει.

Το Μάη με πουκάμισο, τον Αύγουστο με κάπα.


ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ


ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/500/181#ixzz30Rx

Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι η εβδομάδα πριν από το 

Πάσχα (από την Κυριακή των Βαΐων το βράδυ μέχρι το

Μ. Σάββατο) και ονομάζεται «Μεγάλη», όχι γιατί έχει

 περισσότερες μέρες ή ώρες από τις άλλες εβδομάδες

 του έτους, αλλά γιατί όπως µας εξηγεί ο Αγ. Ιωάννης,

 ο Χρυσόστοµος, µεγάλα και κοσµοσωτήρια  γεγονότα

 συνέβησαν στη διάρκειά της. Κέντρο αυτών των 

γεγονότων είναι βεβαίως τα άγια και άχραντα Πάθη, η 

θεόσωµη Ταφή και η ένδοξη Ανάσταση του Κυρίου.





 Οι Ακολουθίες ,που τελούνται στις εκκλησιές μας, με τους ωραίους ύμνους και τα αναγνώσματα μας βοηθούν να ζήσουμε σαν να είμαστε εκεί, το Μυστικό Δείπνο, τη σύλληψη, τη δίκη, τη Σταύρωση του Χριστού, την ταφή Του και την ένδοξη Ανάστασή Του.


Τι τελείται τις ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας;

Οι τέσσερις πρώτες ημέρες μας προετοιμάζουν 

πνευματικά για το θείο δράμα και οι Ακολουθίες 

ονομάζονται «Ακολουθίες του Νυμφίου». 

Σύμφωνα με το τυπικό της Εκκλησίας μας το βράδυ

 της προηγούμενης μέρας θυμόμαστε και υμνούμε τα 

γεγονότα της επόμενης. Έτσι:


Μεγάλη Δευτέρα (Κυριακή Βαΐων βράδυ):


Την Μεγάλη Δευτέρα κυριαρχούν δύο γεγονότα:

α) Η ζωή του Ιωσήφ του 11ου γιού του Πατριάρχη

 Ιακώβ, του ονομαζόμενου Παγκάλου, δηλαδή του 

ωραίου στο σώμα και τη ψυχή. Ο Ιωσήφ θυμίζει με

 την περιπέτειά του (που πουλήθηκε σκλάβος στην 

Αίγυπτο από τα αδέλφια του, γιατί τον μισούσαν) τον 

ίδιο τον Χριστό και το πάθος Του.




β) Το περιστατικό της άκαρπης συκιάς που ξέρανε ο 

Χριστός (Ματθ. 21, 18-22):  Ο Χριστός πείνασε και

 βρήκε στο δρόμο του μια συκιά.

Επειδή δε βρήκε καρπούς, τη διέταξε να ξεραθεί,

 διδάσκοντάς μας ότι πρέπει να προσπαθούμε να 

έχουμε καλούς καρπούς, τις αρετές.








Μεγάλη Τρίτη (Μεγάλη Δευτέρα βράδυ):


Την Μεγάλη Τρίτη θυμόμαστε δύο παραβολές:

α) Των δέκα παρθένων (Ματθ. 25,1-13) που μας 

διδάσκει να είμαστε έτοιμοι και γεμάτοι από πίστη και 

φιλανθρωπία.




β) Των Ταλάντων (Ματθ. 25,14-30), που μας διδάσκει

 να είμαστε εργατικοί και πρέπει να καλλιεργούμε και 

να αυξήσουμε τα πνευματικά μας χαρίσματα.


 Τα τροπάρια που ψέλνονται είναι το «Ιδού ο Νυμφίος…»  και το «Τον Νυμφώνα σου βλέπω…».










Μεγάλη Τετάρτη (Μεγάλη Τρίτη βράδυ):


Η Μεγάλη Τετάρτη είναι αφιερωμένη στην αμαρτωλή 

γυναίκα , που μετανιωμένη άλειψε τα πόδια του 

Κυρίου με μύρο και συγχωρήθηκε για τα αμαρτήματά 

της, γιατί έδειξε μεγάλη αγάπη και πίστη στον Κύριο. 

Ψάλλεται το περίφημο τροπάριο της Μοναχής 

Κασσιανής.





Η Κασσιανή ήταν μια πανέξυπνη και όμορφη κοπέλα 

που κάποτε ο αυτοκράτορας για να δει αν ήταν η 

κατάλληλη για σύζυγός του, της είπε:

-Από γυναίκα ήλθε στον κόσμο το μεγαλύτερο κακό.

 (εννοούσε την Εύα)

Και αυτή του απάντησε:

-Ναι, αλλά από γυναίκα ήλθε στον κόσμο το

 μεγαλύτερο «κ α λ ό» .

(εννοούσε την Παναγία μας, τη μητέρα του Χριστού)



Μεγάλη Πέμπτη (Μεγάλη Τετάρτη βράδυ):

Νωρίς το απόγευμα ψάλλεται η Ακολουθία του Ευχελαίου, όπου στο τέλος της ο ιερέας μας μυρώνει με το Άγιο Μύρο.




Την Μεγάλη Πέμπτη θυμόμαστε τέσσερα  γεγονότα :

α) Τον Ιερό Νιπτήρα, το πλύσιμο δηλαδή των ποδιών 

των μαθητών από τον Κύριο, δείχνοντας την αρετή 

της ταπείνωσης.





β) Τον Μυστικό Δείπνο, δηλαδή την παράδοση του 

Μυστηρίου της Θεία ς Ευχαριστίας-Θείας Κοινωνίας.


 Ο Χριστός αφού ευλόγησε το ψωμί και το κρασί 

 είπε:

«Λάβετε, φάγετε, τούτο εστί το σώμα μου.»

     «Πίετε εξ΄αυτού πάντες, τούτο εστί το αίμα μου.»






γ) Την Προσευχή του Κυρίου, στο Όρος των Ελαιών






και


δ) την Προδοσία του Ιούδα.






Μεγάλη Παρασκευή (Μεγάλη Πέμπτη βράδυ):

Την Μεγάλη Παρασκευή έχουμε την Κορύφωση του

 Θείου Δράματος. Τελείται η «Ακολουθία των Παθών» 

και θυμόμαστε τα φρικτά Πάθη του Κυρίου και τη 

Σταύρωσή του.

Διαβάζονται τα δώδεκα Ευαγγέλια...

Ανάμεσα στο 5ο και 6ο Ευαγγέλιο ψάλλεται 

«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…» και αναπαριστάται η 

Σταύρωση.











Μεγάλο Σάββατο (Μεγάλη Παρασκευή πρωί και 

βράδυ):


Το Μεγάλο Σάββατο το πρωί γιορτάζουμε:

α) την Ταφή Του Κυρίου και

β) την Κάθοδο Του στον Άδη, όπου κήρυξε σε όλους 

τους νεκρούς. 


Έτσι Μεγάλη Παρασκευή το πρωί (ημερολογιακά),

 τελούνται οι εξής ακολουθίες:

 Ακολουθία των Μεγάλες Ωρών και στις 12.00 το 

μεσημέρι, της Αποκαθηλώσεως, 

δηλαδή την Ταφή Του Κυρίου από τον Ιωσήφ τον 

Αριμαθαίας και το Νικόδημο τον Φαρισαίο, μέλος του 

Μ. Συμβουλίου και κρυφό μαθητή του Κυρίου.


















Την Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ 

(ημερολογιακά) ψάλλονται τα Εγκώμια (κάνε κλικ στη 

λέξη για να τα ακούσεις) 

και γίνεται η περιφορά του Επιταφίου!







Κυριακή του Πάσχα (Μ. Σάββατο πρωί και νύχτα από τις 12.00 π.μ):



Το Μεγάλο Σάββατο στις 12.00 βράδυ (δηλαδή

 ουσιαστικά  την Κυριακή), έχουμε την ένδοξη 

Ανάσταση του Κυρίου μας, την ήττα του θανάτου και 

της φθοράς, τη σωτηρία του ανθρώπου.







Κυριακή του Πάσχα στις 11.00 π.μ. ή το 

απόγευμα, τελείται ο «Εσπερινός της Αγάπης», όπου 

σε πολλές γλώσσες διαβάζεται το Ιερό Ευαγγέλιο και 

διατρανώνεται παγκοσμίως η νίκη του θανάτου και η 

εποχή της Καινούριας Διαθήκης, της χαράς και της 

Αναστάσιμης ελπίδας.